Gastblog van Herwin en Ria

Beste Anne en Dave. 

Het heeft even geduurd, maar hier dan toch nog een blog over onze vakantie afgelopen maart bij jullie in huisje Preto. We waren er 11 dagen en hebben het ontzettend fijn gehad. Madeira heeft heel veel indruk op ons gemaakt. De bergen, de natuur, de mensen,  het lekkere eten en drinken. Eigenlijk alles.

Omdat borduren een grote hobby van mij (Ria) is heb ik een borduurwerkje over onze vakantie gemaakt. De grootte is ongeveer A5. Niet alles wat we hebben gezien en gedaan, kon er op.

Aan de hand van het borduurwerk een verslag. 

Links boven het logo van Calheta Boutique Houses met daarin het salamandertje, zoals die je overal ziet.  Rechts onder de Estrelicia. De bloem van Madeira welke we ook op veel plekken hebben gezien. Onze huurauto was een Opel Corsa. Hiermee hebben we ongeveer 800 km gereden. Na afhalen van de auto, ging onze eerst trip ging vanaf het vliegveld direct naar de Skywalk Cabo Girau. We waren  qua bergstraatjes al best wat gewend, maar waren onder de indruk van de enorm steile, maar prachtige wegen in de bergen en de mooie uitzichten op de oceaan of in de wolken. 
De Classic is van de Opel Classic Madeira Clube. Voor de vakantie had Herwin via Facebook contact gelegd met mensen van deze Opelclub. Elke zondagmorgen van 11.00 tot 13.00 uur worden er meetings georganiseerd in Funchal op het pleintje bij restaurant Mama Mia. Zo is er een o.a. een Engelse en Italiaanse dag. Deze zondag was er een Duitse dag. Omdat we zelf in het een bezit zijn van een Opel oldtimer moesten we daar natuurlijk naar toe. Er stonden deze deze zondag voornamelijk  Opels, Volkswagens en BMW’s. We troffen de mensen met wie we contact hadden gelegd daar ook persoonlijk. Erg leuk en gezellig. 

We wandelen graag als we op vakantie zijn. We hebben de levada naar de 25 fonteinen en Risco waterval gelopen. Indrukwekkend! En een goede tip is om vanaf de grill- en parkeerplaats langs de bergweg E211 en niet vanaf de grote parkeerplaats. Je loopt dan een alternatieve en minder druk bezochte route, die na korte tijd al door een 800 meter lange tunnel voert en je kunt kiezen of je nog een kleine omweg maakt, naar een hoger gelegen uitzichtpunt.
De ‘mistic’ laurierbossen bij Fanal stond ook op onze lijstje en hier hebben we de prachtige oude bomen gezien en genoten van het uitzicht vanaf de bergtop Pedreira  op de oceaan. Het die dag was prachtig weer. Tot onze verbazing trokken er toch ineens wolken de bergkam over, waardoor we de hele sfeer op slag veranderde en we fraaie, bijna filmische, foto’s hebben kunnen maken. 
De derde wandeling was van Pico Areiro naar Pico Ruivo. De laatste hebben we net niet gehaald. Ik was moe en Herwin kreeg last van de linkerknie. We hadden er voor gekozen om heen en weer te lopen. Dus besloten om niet helemaal door te lopen omdat we ook nog weer terug moesten. Ook hier hadden we heel mooi weer. Het is een pittige wandeling, maar echt de moeite waard. 

De banaan staat voor de vrucht die op Madreira in grote aantallen gekweekt wordt, maar ook voor het bananenmuseum! Dit museum is erg interessant en de rondleiding écht een regelrechte aanrader. Ze vertellen alles over de bananenteelt en tegelijk kom je van alles over Madeira te weten. Ook vonden we het mooi om te zien dat de bananenplanten overal staan. De bananen zijn veel lekkerder als thuis. En gebakken bij de degenvis smaken ze ook zeer goed.

We hebben een dag een rondrit gemaakt. Naar Santana de huisjes bekijken, en door naar de rumfabriek in Porta da Cruz. We hadden geluk dat de suikerrietcampagne al vroeg was begonnen, waardoor we het persen al konden zien in de fabriek. De antieke oude walsen, persen en transportbanden worden hier nog aangedreven door een stoommachine. Zéér oude techniek, die nog altijd perfect werkt! Ze maken er witte rum van die deels zo op de fles gaat, maar deels ook op vaten gelagerd wordt, waardoor deze -niet gezoete!- rum een heerlijke smaak meekrijgt. De witte rum wordt op Madeira veelal gebruikt voor de Poncha. We zijn een avond naar ponchabar ‘Lombo Doutor’ geweest. Voor de ‘Pescador’ of ‘Regional’ gebruikt men een speciale, voor Madeira zelfs iconische houten stamper, om het sap uit de citroenen en sinaasappelen te persen. Gemengd met een forse scheut rum en suiker/honing ontstaat dan dit gevaarlijk smakelijke drankje. Ook van andere vruchten maakt men poncha’s, maar dan soms op wodka basis en dat zijn eigenlijk gecommercialiseerde varianten. Niet specifiek origineel van Madeira, maar ook lekker en verrassend... 

Voor ons als bierliefhebbers was het  bezoek (alleen mogelijk op vrijdag!) aan brouwerij ‘Almirante do Atlantico’ ook een hoogtepunt. Een Duitse brouwer met goed bier, eten-wat-de-pot-schaft-menu, een leuk terras met een hartelijke sfeer om van dit alles te genieten en als de brouwer even wat tijd over heeft, krijg je spontaan een rondleiding door z’n ‘atelier’.

Een hele dag Funchal mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Het schilderijtje is van de straat met de beschilderde deuren. We zijn bij borduurfabriek ‘Bordal’ geweest. Voor de borduursters onder ons een aanrader om te gaan kijken. Het oude centrum is zeker een bezoek waard. De markt, de bomen en de bloemen overal. Ondanks dat het pas maart was, bloeide er toch al wel van alles. De botanische tuin op Monte vonden we ook prachtig.

De eerste week van ons verblijf hadden we heel mooi weer(het zonnetje). We hebben dan ook heerlijk gezwommen in het zwembad bij het huisje en ook in Porto Moniz. De laatste dagen was het bewolkt en heeft het nog geregend (vandaar het wolkje). Ook dan is Madeira mooi en indrukwekkend.  

Anne en Dave, bedankt voor het fijne verblijf, alle goede tips, leuke momenten en ook nog voor het draaien van de was (de wasmachine deed het even niet).   

De tijd op het eiland was te kort om alles te zien en te doen. We schatten dan ook in, dat we nog een keer terug gaan komen. 

Herwin & Ria Lubbers.